شته انار یکی از آفات رایج درخت انار است که معمولاً گونه Aphis punicae به درختان حمله می‌کند. این آفت با مکیدن شیره گیاهی از برگ‌ها، شاخه‌های جوان و گل‌ها باعث کاهش رشد، ضعف درخت و کاهش کیفیت میوه می‌شود.
علائم آلودگی به شته انار:
✅ برگ‌ها:
پیچ‌خوردگی، زرد شدن و ریزش برگ‌های جوان
وجود شته‌های سبز یا سیاه در پشت برگ‌ها
✅ گل‌ها و میوه‌ها:
ریزش گل‌ها و کاهش تشکیل میوه
ایجاد لکه‌های چسبناک روی میوه‌ها به دلیل ترشح عسلک شته
✅ حضور مورچه‌ها:
مورچه‌ها با تغذیه از عسلک شته، از آن‌ها محافظت کرده و باعث افزایش جمعیت‌شان می‌شوند.
شرایط مساعد برای افزایش جمعیت شته:
☑️ هوای گرم و مرطوب (۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد)
☑️ رشد زیاد شاخه‌های جوان به دلیل مصرف بالای کودهای ازته
☑️ عدم وجود دشمنان طبیعی مانند کفشدوزک‌ها و زنبورهای پارازیت
روش‌های کنترل و مدیریت شته انار:
۱. کنترل زراعی و پیشگیری:
✅ هرس شاخه‌های آلوده و از بین بردن علف‌های هرز
✅ کنترل آبیاری و کوددهی (کاهش مصرف کودهای ازته)
✅ استفاده از توری ضد حشره در گلخانه‌ها و باغ‌های کوچک
۲. کنترل بیولوژیک (دشمنان طبیعی شته):
✅ رهاسازی کفشدوزک‌ها (Coccinella septempunctata)
✅ استفاده از زنبور پارازیت (Aphidius colemani) برای کنترل جمعیت شته‌ها
✅ جذب پرندگان حشره‌خوار در باغپ
۳. کنترل شیمیایی (در صورت شدت آلودگی):
✅ محلول‌پاشی با روغن ولک ۱.۵ در هزار در اواخر زمستان
✅ استفاده از حشره‌کش‌های انتخابی در صورت شدت آلودگی:
🔹 ایمیداکلوپرید (۰.۵ در هزار)
🔹 استامی‌پرید (۰.۵ در هزار)
🔹 پالیزین (حشره‌کش گیاهی) ۲ در هزار
⏳ زمان‌های مهم برای کنترل شته:
1️⃣ اوایل بهار، قبل از باز شدن جوانه‌ها
2️⃣ در زمان ظهور شته‌ها (پس از مشاهده اولین کلونی‌ها روی برگ‌ها)
3️⃣ قبل از گلدهی برای جلوگیری از ریزش گل‌ها
جمع‌بندی راهکارهای کنترل شته انار:1️⃣
1️⃣ هرس و مدیریت تغذیه درخت برای کاهش شرایط مساعد رشد شته
2️⃣ استفاده از دشمنان طبیعی مانند کفشدوزک و زنبور پارازیت
3️⃣ محلول‌پاشی با روغن ولک در زمستان و حشره‌کش‌های گیاهی یا شیمیایی در صورت شدت آلودگی
4️⃣ کنترل مورچه‌ها برای جلوگیری از افزایش جمعیت شته
با رعایت این اقدامات، می‌توان از خسارت شته به درختان انار جلوگیری کرد و محصولی سالم‌تر داشت.
